O NEGRO DO MONTIÑO E OS SEUS CONTOS...

A miña vida foi a dun correcamiños dende moi novo. Meu pai mandóume a andar polo mundo,"... un neno negro no Concello de Oza, que noxo".Non había xeito de explicar aquelo así que a miña nai saíu da casa cunha patada no cú cara á do seu pai, aló en Monterroso, e a mín outra patada que me meteu nun camiño cheo de lama e moitos problemas, endurecín coma unha pedra e cunha navalla no peto e moi mala ostia aparecín na Alemania de 1914, alí un Galego bo buscóume o embarque nun cargueiro irlandés que me levaria dende Hamburgo a Nova Iorque curiosamente alí a cor moura axudóume moito a buscarme a vida e así foron pasando os días, os meses e tamén algúns anos, tiven que escapar da lei, e íso levoume a mudar de vila e de vida...

Daquela eu traballaba en Washington D.C. nun hotel rancio de 1842 era o Embassy Inn Hotel, fun o mellor botóns que pasou por alí, modestia a parte, e coma dacotío, botaba un pito na xanela da 215, preto da suite que máis tarde collería a muller bandeira, unha negriña de peitos bailóns, chamábase Josephin Baker, diola que fermosa era!!!. Que noviña era e tanta experiencia xa nas súas costas, viña de actuar no famoso "Cotton Clube" de Nova Iorque, corría o ano 1924. Podédemelo crer entrou coma unha raíña no hotel co seu abrigo de pel e nada máis, e eu traguei saliba, déume impresión, non me movín da xanela por un longo tempo, e acendín outro pito e comecei a tragar o fume pra facer ariños...